Podobno pręgowane, pomarańczowe kotki należą do grupy najrzadziej adoptowanych ze schronisk kotów. Nie wiedzieć czemu cieszą się taką niesławą. Tak przecież wygląda najsłynniejszy chyba koci pop-idol, komiksowy i filmowy Garfield. Pręgowane rudzielce gościły także w domach wielu słynnych postaci.
Najwyższy czas przełamać złą sławę tych futrzaków, często z angielska zwanych tabby, dlatego też postanowiliśmy podzielić się z Wami kilkoma ciekawymi, zabawnymi faktami na temat pręgowanych rudzielców. Jeżeli one Was do nich nie przekonają, to już sam nie wiem, co jest w stanie tego dokonać.
A oto 9 zabawnych faktów, dzięki którym pokochasz pręgowanego rudzielca!
#1. Pręgowany kot to nie rasa.
#2. Pręgi dzielą się na cztery wzory.
Nie wszystkie pręgi są takie same, a raczej jest ich tyle, ile kotów. Z czasem uproszczono sprawę klasyfikując cztery podstawowe wzory:
- tygrysi – gęsto rozmieszczone, pionowe, równoległe pręgi jak u tygrysa
- klasyczny – wiry, spirale, pierścienie, zamknięte koła
- cętkowany – cętki, przybierające formy kropek, przerywanych pasków i rozetek
- ticked – trudno go jednoznacznie opisać, zwykle mówi się o pręgowaniu nakrapianym
Do piątego wzoru zaliczają się koty, które mają pręgi, ale jako część innego desenia – tzw. „łaciate” koty pręgowane to koty o umaszczeniu kaliko z pręgowanymi łatami.
Ten pierwszy, jak sama nazwa wskazuje, najbardziej upodabnia naszego kiciusia do wielkiego, majestatycznego tygrysa! I ciekawostka językowa: w języku angielskim ten tygrysi wzór nazywa się wzorem… makreli (mackerel)! Cóż, może się kojarzyć ze szkieletem ryby.
#3. Za kolor odpowiada określony pigment.
Nie wszystkie pomarańczowe tabbie występują w tym samym odcieniu. Mogą mieć odcień bardziej czerwonawy, pomarańczowy, kremowy. Dlaczego? Koty te mają przewagę pigmentu znanego jako feomelanina – tego samego zresztą, który odpowiada za rude włosy u ludzi.
#4. Pręgowane rudzielce mają piękną i bogatą historię.
Historię… no dobrze, powiedzmy może – legendę. Istnieje stara legenda o małym Jezusie, którego do snu swym ciepłem i mruczeniem utulał właśnie malutki pręgowany rudzielec. Podanie mówi, że mała kotka zrobiła na małym dziecku tak wielkie wrażenie, że św. Maria w podzięce pocałowała kota w czoło, pozostawiając literę „M” na futrze (inne wersje podają, że uczynika ten znak palcem). I do dziś każdy pręgowany kot, na którego się natkniesz ma wzór na czole w kształcie litery M.
A prawdziwa historia? Cóż, takie wzory pojawiają się u pradawnego przodka kota domowego – kota nubijskiego.
#5. Kojarzą się… smacznie.
#6. Pręgowanych kocurków jest 4 razy więcej niż kotek..
#7. Tabby uwielbiają jeść.
„A który kot nie lubi?” – zapytacie. Fakt, ale te w swojej żarłoczności dorównują swojemu komiksowego guru – Garfieldowi. Całodniowy dostęp do jedzenia (rzecz normalna dla innych kotów i ich opiekunów) doprowadzić może do tego, że nsz mruczek stanie się naprawdę wielki i przysporzy nam naprawdę wielkich kłopotów. Podobnie jak u ludzi, otyłość u kotów wiąże się z różnymi problemami zdrowotnymi, w tym z cukrzycą, rakiem i uszkodzeniami stawów. Odpowiednia dieta dla kotów jest obowiązkowa w przypadku pomarańczowych tabbii! Do tego odpowiednia dawka zabawy, która pomaga kotom utrzymać mocne kości, mięśnie i stawy.
#8. Bywają… leniwe.
Zazwyczaj pręgowane nie mają w sobie tyle energii, co inne koty. Bywają po prostu leniwe. Wolą jeść, leżeć i spać. Z jednej strony, trzeba szczególnie zwrócić na to uwagę, gdyż może taka postawa może zwiększyć ryzyko nadwagi i otyłości (o czym wyżej), z drugiej zaś strony – są przez to wspaniałymi kotami „nakolankowymi„. Nic, tylko wraz z kotem leżeć i relaksować się.
#9. Pełen wachlarz osobowości.
Biorąc pod swój dach tabby tak naprawdę nigdy nie wiesz, na kogo trafisz. Oczywiście, każdy kot jest indywidualistą, ale tutaj to już mamy pełen wachlarz osobowości. Czułe, powściągliwe, psotniki, aż do osobników mających wręcz obsesję na swoim punkcie. Cóż, jak ludzie, prawda? I to jest chyba kolejnych atut tych przesympatycznych, pręgowanych rudzielców.
