Kot w poezji – cytaty

Kot w poezji 1

A gdyby, przypadkiem, ociężały koń przechodził obok
Le Chat
Tylko poruszy uchem
Z eleganckim
Lekceważeniem
Autor: Nina Kuntz
Źródło: Jake Page, Jak koty widzą świat i ludzi?, tłum. Maja Kittel, wyd. Bellona, Warszawa 2010, s. 15.

Zobacz również: KOTomyśli – o czym myśli kot, co inni myślą o kocie. Zbiór aforyzmów i cytatów

A przecież kot, proszę pana,
To postać powszechnie znana,
To pożyteczna istota,
A pan wciąż pomija kota!
Jakiż pan przykład daje?
Cóż to za obyczaje?
Żądam teraz niezłomnie:
Proszę w domu siąść na kanapie
I wiersz napisać o mnie,
A jak nie – to panu oczy wydrapię!
Autor: Jan Brzechwa, Kot
A ty płotem, kociugo, chwiej,
A ty kotem, płociugo, hej!
Autor: Julian Tuwim, Jak Bolesław Leśmian napisałby wiersz Wlazł kotek na płotek

Bo nad wszystkich ziem branki
milsze Laszki kochanki,
Wesolutkie jak młode koteczki.
Autor: Adam Mickiewicz, Trzech Budrysów (1829)
ja mam pana boga w futrze
kiedy się przeciągam wzdłuż
czuję jego palce
wyprężone na grzbiecie
Autor: Halina Poświatowska, Kot

Miauczy kotek: miau!
– Coś ty kotku miał?
Autor: Julian Tuwim, Kotek (1938)

Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku,
I przyszedł kot doktór: jak się masz, koteczku!
Autor: Stanisław Jachowicz, Chory kotek (1824)

Powiecie, żem jest wariat, lecz przysiąc jestem gotów:
Porządny kot nie mniej niż trzy imiona ma (…)
Gdyś czasem spostrzegł, że w głębokiej medytacji
Twój albo inny kot w dal patrzy w zamyśleniu
To wiedz: ta kontemplacja jest z jednej zawsze racji:
On myśli, myśli, myśli, myśli o Tamtym swym Imieniu,
O swym zmyślnym, wymyślnym, przemyślnym, Niedomyślnym,
Utajonym, niedosięgłym, najbardziej własnym Imieniu.
Autor: Thomas Stearns Eliot, tłum. A. Nowicki
Źródło: Jake Page, Jak koty widzą świat i ludzi?, op. cit., s. 23.

Śmierć jak kot
Wpadnie w lot.
Autor: Józef Baka, Uwagi o śmierci niechybnej (1766)

Umrzeć – tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Autor: Wisława Szymborska, tomik Koniec i początek (1993)
Żeby człowiek nie myślał, że jest doskonały
i żeby nie miał złudzeń, że się z Bogiem zbratał,
że wszystkie mu zwierzęta będą się kłaniały
i uznają, że właśnie on jest panem świata –
żeby więc człowiek nie wpadł w samouwielbienie,
by poznał jak ułomna jest z niego istota,
Bóg dał mu przykazania, rozum i sumienie,
a gdy to nie pomogło, wtedy stworzył KOTA.
Autor: Franciszek Jan Klimek

© Copyright 2020 by Kocia Kołyska

Scroll to Top
Scroll to Top